در روزگاری که هویت برندها، حاصل سالها تلاش، اعتبارسازی و سرمایهگذاری رسانهای است، تشابه اسمی میان دو نهاد هرچند در حوزههای نزدیک یا حتی متفاوت میتواند تبعاتی فراتر از آنچه تصور میشود به همراه داشته باشد. نمونه روشن آن، ماجرای اخیر تشابه نام میان یک برنامه نمایشی با عنوان «کارناوال» و برند ثبتشده و معتبر کارناوال اصلی در صنعت گردشگری ایران است.
کارناوال اصلی، به عنوان یک پلتفرم دانشبنیان با تمرکز بر خدمات سفر از سال ۱۳۹۴ فعالیت رسمی خود را آغاز کرده و در طول این سالها توانسته است با تولید محتوا، توسعه زیرساخت رزرو آنلاین، و ارائه خدماتی چون رزرو هتل، پرواز، CIP و حتی اجاره خودرو، جایگاه ویژهای در میان کاربران ایرانی پیدا کند. اما انتشار ناگهانی یک رئالیتیشو با همان نام «کارناوال» آن هم بدون اطلاع یا تعامل قبلی، باعث بروز چالشهای جدی برای این برند شد.
تأثیرات مصادره نام کارناوال توسط رئالیتیشو
از اختلال در نتایج جستجوی برند گرفته تا تماسهای مکرر کاربران با تیم پشتیبانی کارناوال اصلی درباره شرکت در «برنامه تلویزیونی»، همه و همه نشانههایی از یک آسیب جدی به برندینگ این مجموعه گردشگری است. این مشکل فقط محدود به نام نیست؛ بلکه به شکل مستقیم بر شاخصهای حیاتی مارکتینگ دیجیتال همچون نرخ تبدیل، ترافیک ورودی و حتی تعاملات شبکههای اجتماعی اثرگذار بوده است.
در بیانیه رسمی کارناوال که بهتازگی منتشر شده، تأکید شده که این پلتفرم هیچگونه ارتباطی با برنامه تولیدشده در شبکه نمایش خانگی ندارد و سوءتفاهمهای ایجادشده برای مخاطبان، حاصل این تشابه نامی است.
شاید برخی این مسئله را صرفاً یک «شباهت ساده» یا تصادف بدانند، اما تجربه کارناوال اصلی نشان داد که در فضای رقابتی امروز، حتی تشابه اسمی میتواند به بیاعتمادی کاربران، افت شاخصهای کلیدی برند و خدشه به اعتبار یک کسبوکار منجر شود.
امروز، بحث مالکیت معنوی برندها دیگر یک امر حقوقی صرف نیست؛ بلکه مسئلهای استراتژیک در فضای اعتمادسازی دیجیتال است. مسیری که کارناوال اصلی در پیش گرفته، نهتنها بیانگر تلاش برای دفاع از حقوق برند، بلکه تلاشی برای صیانت از اعتماد کاربران است؛ اعتمادی که با زحمت و زمان به دست آمده و باید از آن مراقبت کرد.
 
